به گزاش منار، حجت الاسلام والمسلمین برادران در مقدمه این کتاب می گوید:
جمله امام که «مساجد سنگر است، جمله تامی است لکن استفاده ناقصی از آن شد.
تلقی دیگران این شد که از جهت حماسه سنگر است و همان زمان که امام این جمله را فرمودند و زمان هم اقتضاء می کرد جلوی مساجد را یک سنگر ساختند که در برخی مساجد هنوز هم هست.
با بتن می ساختند و سوراخهایی برای لوله تفنگ داشت.
اما حضرت امام این را ناظر به بعد حماسی مسجد نفرمودند بلکه به نظر من معنایش این است که هر کس می خواهد از هر نوع آسیب خانوادگی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در امان باشد باید در مسجد باشد و این جمله هم از معصومین است لکن به شکل های دیگر.
متن جمله معصوم این است که” اذا نزلت العاهات والآفات عوفی أهل المساجد” (مستدرک الوسائل، ج۱ ،ص۲۲۶) اهل مسجد در امان هستند و این بلا بر آنها نازل نمی شود.
البته مومنین مانند موهای سر هستند که تا وقتی زیبا هستند که به ریشه وصل باشند و کنار هم باشند.
مؤمنین بهترین جایی که در آن به هم وصل اند و در کنار هم قرار می گیرند و به ریشه وصل اند، مسجد است. الان خیلی می نالیم که چرا در جامعه نظارت نمیشود؟ چرا کسی به مشکلات این جامعه رسیدگی نمیکند؟ چرا با اختلاسگر و دزد و بزهکار برخورد نمیشود؟
جوابش این است که سیستم نظارتی اسلام امر به معروف و نهی از منکر است.
تواصی به حق و تواصی به صبر که شاخه ای از امر به معروف و نهی از منکر است برگرفته از ایمان مردم و ولایت بین آنهاست. وقتی کسی دیگری را دوست دارد بستر اتفاق افتادن آن مهربانی در جامعه کجاست؟ مسجد این را از کجا می گویید؟ در حالی که برخی مسجدی ها از نظر خانوادگی،سیاسی یا اجتماعی متزلزل اند و لغزش های متعددی دارند.
جوابش این است که این آسیب ندیدن نسبی است. واقعاً تمام کسانی که با مسجد ارتباط داشته اند، کمتر آسیب دیده اند. الان هم می شود تحقیق باز و راحتی انجام داد بر روی کسانی که زندان رفته اند.
خود بنده هم با همین نیت و قصد رفته ام به زندان که ببینم مثلاً در بند دزدها، قاتل ها، قاچاقچی ها و امثال آنها چند نفر مسجدی پیدا میشود؟
ما کمترین آمار را از مسجدی ها و هیاتی ها در جرم و جنایت داریم.
البته این یک مصونیت نسبی است نه مصونیت تام. بر همین اساس ممکن است ایراد بگیرند که کسی که مسجد میرود هم حقه بازی و گران فروشی میکند. اما وقتی مقایسه میکنیم میبینیم کمتر است.
از آن طرف خدماتی که مسجدی ها به انقلاب کردند هم قابل انکار نیست. هشتاد درصد اوقات فراغت سرداران شهید در مسجد بوده است. طبق آماری که بنیاد شهید گرفته است از بین ۱۱۰ هزار وصیت نامه شهید ۷۰ هزار تایش چهار اسم در آنها تکرار شده است ؛ فاطمه، حسین، مهدی و حضرت امام.
دشمن این پیام را خوب گرفته است زیرا می دانند مردم ما در مساجد تقویت می شوند.
سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَتِکُمْ» و روحیه سلحشوری را در مساجد یاد می گیرند.
